รับตำแหน่งหลวงพิชัยอาสา

                       ชื่อเสียงของนายทองดี ฟันขาว  เวลานั้นกระฉ่อนไปทั่วเมืองทุ่งยั้ง ลับแล พิชัย และเมืองฝาง (ซึ่งอยู่ห่างจากบางโพประมาณ ๑๕ กิโลเมตร) นายทองดีฟันขาวอยู่กับครูเมฆประมาณ ๒ ปี  ก็ขอลาไปศึกษาการฟันดาบที่เมืองสวรรคโลก  เพราะได้รับทราบชื่อเสียงของครูฟันดาบด้วยความฉลาด  มีไหวพริบดี  เขาใช้เวลาเพียง ๓ เดือนเรียนวิชาฟันดาบจนสำเร็จเป็นที่พอใจและพิศวงแก่ครูผู้สอนยิ่งนัก  และเจ้าเมืองสวรรคโลกได้ขอร้องให้เขาช่วยเป็นคู่ฝึกซ้อมให้กับบุตร  หลังจากนั้นเขาก็มาเที่ยวสุโขทัย  พักอยู่ที่วัดธานี  เห็นจีนแต้จิ๋วคนหนึ่งสอนมวยจีนให้กับลูกหลานจีน  เขาได้ขอเป็นศิษย์ด้วย  ทำให้มีความรู้ด้านมวยจีนขึ้นมาอีกเขาเรียนอยู่ ๑ เดือน  ครูจีนก็ชมว่าเรียนรู้ได้เร็ว  มีพวกวัยรุ่นมากมายขอเป็นศิษย์  เขาก็รับไว้  มีเด็กกำพร้าอายุ ๑๓ ปีคนหนึ่ง  ขอเป็นศิษย์เขาสงสารจึงรับไว้อุปการะด้วย  เด็กคนนั้นชื่อ “บุญเกิด”

                       ต่อมาอีก ๖ เดือน  มีพ่อค้าจีนจากเมืองตากต้องการเพื่อนเดินทางกลับเมืองตาก  เพราะหนทางอันตรายมากมีเสือชุกชุม  พ่อค้าจีนได้เล่าถึงเรื่องเจ้าเมืองตาก (คือพระเจ้าตากสินมหาราชในเวลาต่อมา) ว่าชอบกีฬามวยมากทำให้นายทองดีฟันขาว  อยากไปเที่ยวเมืองตาก  แล้วทั้ง ๓ คน คือ พ่อค้าจีน นายทองดีฟันขาวและเด็กชายบุญเกิด  ก็ออกเดินทางจากสุโขทัยๆ ได้พักแรมอยู่กลางป่า  ได้มีเสือตัวหนึ่งย่องมากัดลากขาเด็กชายบุญเกิดเข้าป่า  นายทองดีฟันขาวได้ต่อสู้กับเสือได้ฆ่าเสือตาย  แล้วนำตัวเด็กชายบุญเกิดไปรักษาที่วัดใหญ่เมืองตาก  อยู่ถึง ๒ เดือน  จึงหายเป็นปกติ

                       ในเวลาต่อมาที่วัดใหญ่เมืองตาก ที่นายทองดี ฟันขาว พักอยู่มีพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยา  ซึ่งเจ้าเมืองตาก (พระเจ้าตากสินมหาราช) เป็นผู้จัดขึ้นมีมวยฉลองด้วย  นายทองดี ฟันขาว ดีใจมากเข้าไปเปรียบมวยโดยชกกับครูห้าวซึ่งเป็นครูฝึกมวยที่มีชื่อของเมืองตากและมีอิทธิพลมาก  เมื่อเจ้าอาวาสวัดใหญ่ได้ทราบเรื่องก็เกรงอันตรายจะมีแก่นายทองดี ฟันขาว  ถ้าเขาชนะพวกศิษย์ของครูห้าวคงทำร้ายเขาแน่นอน  ท่านเจ้าอาวาสจึงพาเขาไปพบกับเจ้าเมืองตากแล้วเล่าเรืองให้ฟัง  เจ้าเมืองตากได้ทราบเรื่องการต่อสู้ของนายทองดี ฟันขาว  กับเสือแล้วก็อยากเห็นฝีมือ  เมื่อมีเจ้าเมืองเป็นสักขีพยานป้องกันอิทธิพลจากกลุ่มครูห้าว  นายทองดี ฟันขาว จึงขอต่อสู้เพื่อให้สมศักดิ์ศรี (เวลานั้นเขาอายุได้ ๒๑ ปีแล้ว)  ครูห้าวอายุ ๓๖ ปี  รูปร่างทุกส่วนครูห้าวได้เปรียบมากแล้วคู่ต่อสู้ทั้งสองก็ได้เข้าทำความเคารพเจ้าเมือง  การต่อสู้จึงเริ่มขึ้นครูห้าวเริ่มชกอย่างดุเดือดเพื่อไม่ให้คู่ต่อสู้ตั้งตัวติด นายทองดี ฟันขาว ได้แต่ป้องแกล้งทำเป็นล้มลง

                       พอขึ้นยกที่ ๒ นายทองดี ฟันขาว  ก็ใช้ความว่องไวใช้หมัดชกที่อก  ศอกที่ศีรษะเตะซ้ายขวา  ตามชายโครงและขากรรไกร  ครูห้าวล้มลงสลบไปฟันหักถึงสองซี่  เจ้าเมืองตากจึงถามนายทองดี ฟันขาวว่าสามารถชกกับนักมวยคนอื่นอีกในเวลานี้ได้หรือไม่  นายทองดี ฟันขาวบอกว่าสามารถชกได้อีก  เจ้าเมืองตากจึงส่งครูมวยชื่อ “ครูหมึก” ซึ่งเป็นนักมวยของท่านสู้กับนายทองดี ฟันขาว  ครูหมึกอายุ ๔๐ ปี  รูปร่างสูงใหญ่กว่าครูห้าวผิวดำ  เมื่อเริ่มต่อสู้กับครูหมึกก็เริ่มชกเตะก่อนแล้วนายทองดี ฟันขาว ก็เริ่มใช้ความว่องไว  เตะซ้ายขวาบริเวณขากรรไกร  ครูหมึกเซไปมาเมื่อโดนเตะซ้ำหลายครั้งครูหมึกก็ล้มลงสลบไปอีกคนหนึ่ง

                       เจ้าเมืองตากพอใจมากจึงให้เงิน ๓ ตำลึง  และชักชวนให้อยู่ด้วย นายทองดี ฟันขาวจึงเข้าถวายตัวเป็นทหารของเจ้าเมืองตาก  ตั้งแต่บัดนั้นเจ้าเมืองตากได้ให้นายทองดี ฟันขาวบวชเป็นพระภิกษุอยู่ ๑ พรรษา  สึกออกมาก็เป็นทหารรับใช้เป็นที่โปรดปรานของเจ้าเมืองตากมาก  จึงได้รับยศเป็น “หลวงพิชัยอาสา”  และเจ้าเมืองตากได้ยกนางสาวรำยง ญาติของภรรยาของท่านให้เป็นภรรยาหลวงพิชัยอาสาอีกด้วย

                       หลวงพิชัยอาสา หรือนายทองดี ฟันขาว  ยังมีฝีมือในการเลี้ยงไก่ชนอีกด้วย  ไก่ชนของท่านไม่เคยแพ้ไก่ชนของผู้ใดเลย  ได้มีหลวงเมืองเข้ามาท้าพนัน  โดยไปหาไก่ที่โตกว่าได้เปรียบกว่ามาชน  ในระยะเริ่มชนไก่หลวงหลวงพิชัยอาสาชื่อ “พาลี” ถูกไก่ของหลวงเมืองชื่อ “โทนเฒ่า” เตะได้รับบาดเจ็บมากวิ่งหนี  พอหลวงพิชัยอาสาเข้าอุ้มและประคบประหงมพอหายตกใจแล้ว  พาลีก็วิ่งเข้าจิกเตะเป็นพัลวัน  เดือยเสียบเข้าหูโทนเฒ่าดิ้นลงชักพาลีเตะซ้ำแล้วซ้ำอีก  โทนเฒ่าก็ถึงแก่ความตาย  แต่หลวงเมืองไม่ยอมรับว่าไก่ของตนแพ้  เพราะไก่ไม่ร้องจึงให้เจ้าเมืองตัดสินโดยให้เอาโทนเฒ่าขึ้นขาหยั่ง ให้พาลีเตะ  ถ้าตกลงมาถือว่าแพ้  ถ้าไม่ตกถือว่าชนะ  พาลีก็สามารถเตะโทนเฒ่าตกลงมาจากขาหยั่งได้

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21